Evli olanlar bu kısacık hikayeyi okumadan geçmeyin!

Hanımının kalbini kırıp pek hoş davranmayan adam sonra sofrayı kurmasını ister. Sesini çıkarmadan sofrayı kuran kadıncağız buyur eder kocasını..

Sabırsızca sofraya oturan adam iştahlıca yemeği zevkle yemeye başlar. Yemeğin tuzsuz olduğunu anlayınca hanımından tuz getirmesini ister. Hanımı “sen yemeğe devam et ben sana getirim” der ve mutfağa gider. Adam sabırsızca “tuz nerde kaldı hanım” diye sordukça kadında her seferinde “tamam getiriyorum” der. Ama o tuz bir türlü sofraya gelmez. Adam tuz isterken karnını Bir güzel doyurur aklına hanımını üzdüğü gelir ve özür diler.

Kadın mutfağa giderek tuzu getirir getirir ama adamın karnı doymuştur. “Bu ne şimdi karnım doyduktan sonra tuzu ne yapayım” der. Hanımı da hemen cevaplar “Senin kalbimi kırdıktan sonra dilediğin özür doyduktan sonra sofraya gelen tuz gibidir,ihtiyaç kalmaz” der.

Hayat öyle ki herkes evlenecek birini mutlaka bulur bulur ama önemli olan birini bulmak değil BİRBİRİNİ bulmak değil mi? Sevdiklerinizin kalbini kırmayın, hayat kısa bir bakmışsınız kalbini kırdığınız sevdikleriniz artık yok…